اثر آنزیم ناتوزایم پلاس بر ارزش غذایی سیلوی علف نی

هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف آنزیم ناتوزایم پلاس بر روی ترکیبات شیمیایی، ارزش غذایی، و قابلیت هضم سیلوی علوفه نی قبل و بعد از سیلو کردن بود. آنزیم ها در سطوح صفر(شاهد)، 5/2 (پایین)، 5 (متوسط)، 5/7(بالا)، گرم بر کیلوگرم ماده خشک به علف نی اضافه و در سطل های پلاستیکی سیلو شدند. سه تیمار دیگر نیز بدون مواد افزودنی سیلو شدند و پس از باز کردن سیلو سطح 5/2، 5 و 5/7 گرم بر کیلوگرم ماده خشک، آنزیم به آنها اضافه شد. آزمایش به روش فاکتوریل (4×2) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. ترکیبات شیمیایی اندازه گیری شده شامل ماده خشک (dm)، ماده آلی (om)، خاکستر خام (ash)، دیواره سلولی (ndf)، دیواره سلولی بدون همی سلولز (adf)، چربی خام (ee)، پروتئین خام (cp) و کربوهیدرات های محلول (wsc)، کلسیم و فسفر و اسیدیته بودند. سپس برای برآورد درصد تجزیه پذیری و قابلیت هضم ماده خشک تیمار های مورد مطالعه به ترتیب از روش کیسه های نایلونی و آزمون تولید گاز بر روی دو رأس گوساله نر بومی استفاده گردید. نتایج آزمایش نشان دادند که آنزیم ناتوزایم پلاس می تواند سبب بهبود ترکیبات شیمیایی سیلوی علف نی شوند و سطوح متوسط و بالای آنزیم تفاوت معنی داری (05/0p<) را از لحاظ دیواره سلولی، دیواره سلولی بدون همی سلولز، کربوهیدرات های محلول و پروتئین خام نسبت به تیمار شاهد و سطح پایین نشان دادند. سطوح 5 و 5/7 گرم آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد و سطح پایین، چه قبل و چه بعد از سیلو، میزان گاز بیشتری را تولید کردند و تفاوت معنی دار (05/0>p) بین آنها از نظر قابلیت هضم مشاهده شد. همچنین سطوح 5 و 5/7 گرم آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد و سطح پایین، چه قبل و چه بعد ازسیلو مقدار بیشتر بخش سریع التجزیه (a)، بخش بالقوه تجزیه پذیری (a+b)، نرخ ثابت تجزیه پذیری (c) و تجزیه پذیری موثر در زمان های 02/0، 05/0 و 08/0 را نشان دادند و همچنین افزایش آنزیم باعث کاهش بخش کند تجزیه در تیمار های حاوی سطوح متوسط و بالا نسبت به سطح پایین و تیمار شاهد شد.